uitvaart...
vandaag klonk de doodsklacht
boven het dorp dat in zinderhitte
gehurkt lag terwijl een rouwstoet
neerstreek op het plein -
vogels in halsbrekend zwart
stijlvol afstekend tegen een witte koets
en wat kinderen die aandoenlijk klein
tussen over- en deemoed bleven staan
men reikte hun mandjes aan
met gipskruid en margrieten
en zij lieten zich leiden
bij de linkerhandjes - daar
door de koperen poort
de grote schemer in -
de grote schemer vanwaar sonore
tonen zwaar naar buiten dreven
langs de rozenperken, langs de lage
huizen, naar de doodgewone dingen
van het zomerleven - even later
sloot de kerk de vogels in het hart
hoog op de toren zagen duiven toe
een stuk of negen, veren licht verward -
de klokken zwegen...
Drs. Rikki